De week van een elektrische rijder, Metro 2012
17 april 2012
De gratis krant Metro besteedde een bijlage aan elektrisch rijden, met daarin ondermeer een gedeelte uit een dagboekje dat Jeroen speciaal daarvoor voor hen bijgehouden had. Hieronder het volledige dagboek, dat bovendien gepubliceerd is geweest op de website I am Electric.
Dinsdag 27
Vandaag alleen een afspraak in de binnenstad van Utrecht, Nederlandse les geven aan couchsurfers. Vanwege het mooie weer zou ik eigenlijk moeten gaan fietsen, maar ik kan de verleiding van de zoevende auto niet weerstaan. Volgens internet is er nog 1 plaats vrij op de Mariaplaats, en dat blijkt te kloppen. De andere auto die er staat nodigt uit tot het maken van deze symmetrische foto. Op de terugweg besef ik voor de zoveelste keer dat ik mijn bandenspanning eens zou moeten controleren, het schijnt uit te maken voor het verbruik. Maar ik ben nu al zeven maanden niet meer op een benzinestation geweest. Waar moet je straks je bandenspanning controleren, als alle benzinepompen overbodig zijn geworden?
Ik stuur een mailtje naar de gemeente Hilversum, om te vragen naar laadpalen. Ik ben uitgenodigd voor een film in De Vorstin. Het ligt naast het station, maar het kan laat worden, en dan is de auto natuurlijk prettiger. Ik moet bekennen dat ik dan vooral laadpalen zoek, omdat je er gratis kunt parkeren. Op en neer naar Hilversum is namelijk eigenlijk geen enkel probleem met een volle accu.
Woensdag 28
Afspraak met een collega is bij mij thuis, dus pas einde van de dag mijn eerste ritje. Via Maarssen naar Driebergen om pannenkoeken te eten. Beide plaatsen hebben geen laadpalen. Maar de afstanden zijn zo kort dat ik overal zelfs lekker pittig heen rijd. Als je niet zuinig hoeft te rijden om ver te kunnen komen, is het super om Audi’s er steeds uit te trekken bij het verkeerslicht. Maar dan halveert het bereik, wat anders 150 km is. Terug thuis heb ik mijn halve accu leeggereden. Maar ach, de dag is om, hij kan weer de hele nacht laden. Dit keer lukt het wel de laadpaal te activeren terwijl mijn pasje nog in mijn portemonnee zit.
Gemeente Leiden mailt mij netjes terug, dat ze ook niet begrijpen waarom een laadpaal wel op websites genoemd wordt, maar niet bestaat. En ze melden dat ze juist gisteren hebben besloten minstens 6 laadpalen te gaan plaatsen.
Donderdag 29
Met een volle accu Engbert opgehaald van Utrecht CS. We willen gaan lunchen op Ameland, maar draaien na 10 minuten vliegen om naar vliegveld Hilversum, omdat de turbulentie luchtziek maakt. Het bestuur van het vliegveld overweegt een laadpaal te plaatsen, om zo te laten zien dat ook zij zich bekommeren om het milieu. Na een wandeling om op te knappen, zien we dat de gemeente Houten bij de laadpaal bij Knoworries nu ook een verkeersbord heeft geplaatst. Zonder dat bord stonden er steeds benzineauto’s de laadmogelijkheden te ontnemen. ’s Avonds parkeren we voor een brainstormsessie met MVO-Nederland aan de laadpaal op de Oudenoord in Utrecht, waar we – ondanks het bord – eerst een benzineauto moeten wegjagen.
Vrijdag 30
Eigenlijk heb ik maar een belangrijke afspraak vandaag, ongeveer 40 km van huis. Ik mag een fotoreportage maken van het Wereldhandesspel, dat JCI speelt voor High Potentials. Het spel laat zien hoe olie de rijkdom in de wereld verdeelt. Het conferentiecentrum in Doorn meldt bezig te zijn met het plaatsen van een laadpaal. Het lukt me de reis te combineren met nog eens 4 vooral zakelijk bezoekjes. Zo rijd ik langs bij een importeur van elektrische auto’s, Elipo te Bunnik. De laadpaal bij hun voor de deur is bezet door een benzine auto en een elektrische bestelauto. Ook doe ik mijn bezwaarschrift op de post naar de Gemeente Rotterdam, die mij hadden bekeurd bij een laadplek. Zouden ze de auto niet als elektrisch herkend hebben?
Zaterdag 31
Omdat ik per email al had vernomen dat ik niet mag bijladen, rijd ik langzaam en binnendoor (mooie route!) en zonder kachel naar Vliegveld Lelystad. Daar is een lezing over elektrisch vliegen. Hilariteit alom dus, dat ik in de hangar niet mag bijladen, om ongeveer 1 of 2 euro aan stroom te tappen. Dat heb ik niet eerder meegemaakt. Gelukkig biedt een piloot mij snel een ander stopcontact aan, zodat ik terug wel de kachel aan kan hebben. Met 8 km stroom resterend arriveer ik bij mijn thuislaadpaal. De laadpaal kan ik activeren zonder het pasje uit mijn portemonnee te hoeven halen, en de afgenomen stroom is voorlopig nog gratis.
Zondag 1
Vandaag op de motor naar hartje Amsterdam voor een etentje. Want vandaag is voor het eerst dat parkeren en stroom niet meer gratis zijn in Amsterdam. Het is daar voorbij met de pret. Gelukkig ben ik voorlopig in alle andere steden nog van harte welkom. Bij thuiskomst controleer ik op internet even of mijn auto wel bijgeladen is. Maar goed ook, want er staat nog steeds 8 km op de teller. Dan is natuurlijk het voordeel van een thuislaadpaal, dat ik niet ver hoef te lopen om het laadproces even opnieuw te initiƫren.